Mr De Groof heeft in het jaar 2003-2004 de opleiding bemiddelaar in familiezaken gevolgd.

Hieronder vindt U meer informatie over de bemiddeling zoals die wordt verstrekt door de Orde van Vlaamse Balies.

• 1. Voorafgaandelijke opmerking
• 2. De opleiding/ accreditering van de advocaten-bemiddelaars
• 3. Wat doet een advocaat-bemiddelaar?
• 4. Voordelen-pluspunten van een advocaat-bemiddelaar
• 5. De naam
• 6. Wanneer kan men een beroep doen op een bemiddelaar?

1. Voorafgaandelijke opmerking

M.b.t. dit onderwerp is er een informatiebrochure verschenen die u kunt terugvinden op de website van de Orde van Vlaamse Balies onder het luik "Juridische bijstand" (www.advocaat.be).
Op dezelfde website kunt u ook de tekst terugvinden van de wet betreffende de proceduregebonden bemiddeling in familiezaken (wet 19 februari 2001) evenals het reglement van de (destijdse) Belgische Nationale Orde van Advocaten m.b.t. de bemiddeling in familiezaken.
De onderstaande tekst is dan ook slechts aanvullend en heeft als doel de bemiddeling in een ruimer kader te schetsen.

2. De opleiding/ accreditering van de advocaten-bemiddelaars

Sinds 1997 worden er binnen de Orde van de Vlaamse Balies advocaten - gespecialiseerd in Familierecht – opgeleid om als bemiddelaars te fungeren bij het oplossen van familiale conflicten zoals een echtscheiding.
Zij volgen een intensieve cursus die zeer specifiek is gericht op het bijbrengen van vaardigheden en kennis op het vlak van communicatietechnieken en conflicthantering.
Daarnaast krijgen zij een extra scholing m.b.t. de psychologische aspecten en processen die verband houden met o.m. een relatiebreuk en/of de crisissituatie waarin mensen terecht komen.
De advocaten die met vrucht deze cursus (en de jaarlijkse bijscholing) hebben gevolgd, worden geaccrediteerd.

3. Wat doet een advocaat-bemiddelaar?

Een bemiddelaar tracht samen met partijen een constructieve onderhandelingssfeer te creëren om binnen een redelijke termijn tot een oplossing (eventuele tussenoplossing bij hoogdringendheid of bij onbeslistheid m.b.t. het einddoel) te komen voor het bestaande conflict.
De bemiddelaar dient het evenwicht tussen partijen te bewaren. Een overgewicht (verbaal, financieel, positie als ouder, ...) mag en kan immers niet worden misbruikt en de advocaat/bemiddelaar dient vanuit zijn positie als onafhankelijke derde en vanuit zijn kennis en ervaring, de mindere partij zodanig te coachen dat een sfeer van gelijkwaardigheid en wederzijdse erkenning wordt ervaren en bereikt.
De bemiddelaar ziet erop toe dat partijen elkaar opnieuw bejegenen vanuit wederzijds begrip en respect.
Het herwinnen van een fundamenteel positief zelfbeeld is immers essentieel om partijen toe te laten sereen en ethisch te onderhandelen.
Wanneer frustraties en haatgevoelens de communicatie blijven vertroebelen, is de inhoudelijke oplossing immers zo goed als onmogelijk.
De bemiddelaar moet helpen het zakelijke van het emotionele te scheiden. De bemiddelaar besteedt ook veel aandacht aan de loskoppeling van de visie op de partnerrelatie t.o.v. de ouder-kindrelatie.

Partijen moeten immers - in de mate dat zij elkaar niet langer als goede “partner” kunnen zien, toch leren opnieuw het waardevolle te zoeken in de ander en dat vooral dan in de functie van “ouder”.
Wanneer ouders met kinderen uit elkaar gaan hebben zij immers niet de mogelijkheid elkaar blijvend de rug toe te keren.
Door de feitelijke scheiding wordt zelfs de nood aan communicatie tussen hen m.b.t. de kinderen dikwijls nog groter dan voorheen.
Het is van essentieel belang dat een hernieuwde, herkaderde, positieve communicatie tussen ouders tot stand komt teneinde de kinderen zoveel mogelijk extra kwetsuren te besparen.

Voor de kinderen moet de mogelijkheid gecreëerd worden loyaal te zijn en te blijven t.o.v. beide ouders.
De concrete verblijf-regeling (week/week 14-daags, enz.) wordt ondergeschikt aan de wijze waarop in de toekomst de communicatie tussen partijen verloopt en de manier waarop partners over hun ex blijven spreken of zelfs alleen maar denken.
Blijvende haatgevoelens en frustraties sijpelen immers - dikwijls ongewild - door naar de kinderen.
Het oplossen van het conflict in zo een sereen mogelijke sfeer en het essentiële belang van de kinderen is voor de meeste advocaat-bemiddelaars de belangrijkste motivatie om voor het model van de bemiddeling te kiezen.

4. Voordelen-pluspunten van een advocaat-bemiddelaar

Hier wordt o.m. de vergelijking gemaakt m.b.t. andere actoren in het veld van de bemiddeling, nl. de notarissen en de sociale bemiddelaars.
Vooreerst weze het opgemerkt dat het van essentieel belang is dat een goede samenwerking bestaat tussen deze verschillende beroepsgroepen en ieder voor zich tijdig tot doorverwijzing dient over te gaan.

4 a) T.o.v. de notaris-bemiddelaar en de sociale bemiddelaar
De advocaat kent de procedureweg via de rechtbank (de bovenpartijdige oplossing van het conflict) en alle voor- en nadelen hieraan verbonden.
Hij kan partijen ook degelijk het alternatief van een procedure schetsen waarbij de advocaat als belangenbehartiger van één der partijen optreedt. (Ook hier met alle voor - en nadelen).

4 b). T.o.v. de sociale bemiddelaar
Door die degelijke en grondige kennis van het recht en de jarenlange procedure-ervaring specifiek m.b.t. het familierecht kan hij met partijen een “model” op maat creëren waarbij hij partijen ook de juridische waarde (afdwingbaarheid enz.) van het bereikte akkoord kan verduidelijken.
De bemiddelaar zorgt mee voor een constructieve evenwichtige onderhandelingssfeer.
Er wordt ook aandacht besteed aan het aanleren van tips en technieken om “ruzie” in de toekomst zoveel mogelijk beheersbaar te maken (in een relatie worden namelijk meestal opnieuw dezelfde fouten gemaakt m.b.t. een functionele communicatie).
Bovendien leert de ervaring dat een door partijen zelf onderhandeld akkoord beter en gemakkelijker wordt aanvaard en nageleefd dan maatregelen die van bovenaf worden opgelegd.

5. De naam

Er is geopteerd voor de naam van bemiddeling in familiezaken i.p.v. scheidingsbemiddelaar, gezien de tussenkomst van de advocaten-bemiddelaars elk familiaal conflict betreft, dus ook problemen m.b.t. samenwoners, relatiestoornissen ouders en kinderen, betwistingen na echtscheiding m.b.t. hernieuwde afspraken i.v.m. de kinderen, familieruzies n.a.v. een vereffening en verdeling, enz.
Ook hier is uiteraard de juridische en vooral proceduriële kennis van de advocaat een enorme meerwaarde, wat uiteraard niet belet dat tijdig dient te worden vastgesteld of eventuele bijkomende hulp (psychologisch, geneeskundig, boekhoudkundig, enz.) is vereist.

6. Wanneer kan men een beroep doen op een bemiddelaar?

Men kan een beroep doen op een advocaat-bemiddelaar op elk moment van het conflict of de procedure. Dat kan zowel voor de uitwerking van deeloplossingen als voor een globale regeling, met of zonder extra bijstand van een eigen advocaat.
Zelfs tijdens de procedure kan men aan de rechtbank om een bemiddelaar verzoeken.
De rechter kan de bemiddeling wel niet dwingend opleggen.